domowete » Kleszcze - poważne zagrożenie gł. dla psów.

Kleszcze, a dokładniej choroby przez nie przenoszone, stanowią bardzo poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia psów.

W Polsce największe znaczenie ma kleszcz łąkowy - Dermacentor reticulatus, zdolny do przenoszenia babeszjozy psów, lecz także m.in. boreliozy i anaplazmozy. Preferuje on stanowiska podmokłe, często znajdowany też na łąkach, pastwiskach, nieużytkach. W ciągu roku najwyższa aktywność tego gatunku przypada na okres od marca do połowy czerwca (szczególnie kwiecień) oraz od września do połowy listopada, choć przy przy dodatniej temperaturze może być niebezpieczny przez cały rok.

Drugim istotnym gatunkiem jest kleszcz pospolity - Ixodex ricinus, najczęściej spotykany w lasach liściastych i mieszanych, w zaroślach oraz wzdłuż leśnych ścieżek. Aktywny od połowy kwietnia do połowy listopada, szczególnie w maju, ale zdarzają się także inwazje zimowe, zwłaszcza w słoneczne dni przy temperaturze powyżej 7 st. Jest głównym przenosicielem boreliozy i anaplazmozy.

U psów niekiedy stwierdza się także przenoszącego boreliozę i anaplazmozę kleszcza jeżowego.

Babeszjoza, często przez właścicieli mylona z szerzej znaną boreliozą, jest poważną chorobą psów, nie jest groźna dla kotów. W Polsce wywołują ją pierwotniaki gatunku Babesia canis. Przedostają się one ze śliną kleszcza do krwioobiegu psa, gdzie wnikają do krwinek czerwonych, tam przekształcają się i dzielą, w końcu niszcząc erytrocyt i dostają do kolejnych krwinek czerwonych. Przyjmuje się, że do zarażenia kleszcz musi żerować na psie ok 48 godzin, lecz w szczególnych przypadkach, jeśli wcześniej kleszcz odżywiał się na innym zwierzęciu, wystarczy tu 8 godzin. Objawy pojawiają się do 4 tygodni, najczęściej po 10 - 21 dniach od zarażenia.

Choroba może mieć przebieg:

- nadostry z nagłą śmiercią z powodu niewydolności oddechowej i krążeniowej lub koagulopatii na tle zużycia czynników krzepnięcia

- ostry: brak apetytu, osłabienie, zwykle gorączka do 42 st. C, blade lub żółte błony śluzowe, często niewydolność nerek, powiększenie wątroby i śledziony

- podostry

- przewlekły: zwykle gorączka, spaczony apetyt, wychudzenie, apatia, objawy niewydolności wątroby i żółtaczka.

Rzadziej występują biegunki (krwiste), wymioty, wybroczyny na błonach śluzowych, zaburzenia neurologiczne.

W wyjątkowych sytuacjach zakażenie ma przebieg bezobjawowy, z możliwością zaostrzenia objawów przy spadku odporności.

Przechorowanie nie pozostawia trwałej odporności.

Do rozpoznania jest niezbędne wykonanie rozmazu krwi włośniczkowej lub żylnej, choć wynik ujemny nie zawsze musi oznaczać, że pies nie jest zarażony, niekiedy do wykluczenia zarażenia wymagane jest badanie krwi metodą PCR. Choroba najczęściej wymaga szybkiej i intensywnej terapii. Obecnie brak jest w dostępnej w Polsce szczepionki przeciw babeszjozie, poprzednio dostępna, o ograniczonej skuteczności w łagodzeniu objawów choroby, zgodnie z ulotką była stosowana co 6 miesięcy.

Borelioza - trudna diagnostycznie, u psów może wywołać ostre, asymetryczne zapalenie stawów i zapalenie nerek, choć w 95% przypadków ma przebieg bezobjawowy. Mogą jej towarzyszyć objawy ogólne: gorączka, osowiałość, brak apetytu. Przyjmuje się, że do zakażenia, podobnie jak przy babeszjozie, potrzeba 48 godzin, choć notowano także krótszy, ok. 16-godzinny okres. Objawy pojawiają się po tygodniach lub miesiącach od ugryzienia przez kleszcza, okres inkubacji wynosi zwykle od 2 do 5 miesięcy. U kotów odnotowywano przeciwciała, lecz brak jest danych o chorobie. Jest dostępna szczepionka przeciw tej chorobie, istnieją także testy do badania samego kleszcza, lecz ponieważ tylko część kleszczy przenosi chorobę, większość przypadków jest bezobjawowych, leczenie wymaga długotrwałego podawania antybiotyków, wreszcie brak jest pewności, że zbadany kleszcz jest jedynym, jaki pojawił się na psie, badanie to nie jest polecane.

Anaplazmoza granulocytarna jest chorobą o nieswoistych objawach, występuje gorączka, apatia, brak apetytu, niekiedy bolesność stawów. Przenoszona przez kleszcze po ok. 48 godzinach. Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu tej choroby także u kotów.

Erlichioza monocytarna psów jest rzadką chorobą ogólnoustrojową o przebiegu ostrym, przewlekłym lub bezobjawowym, mogą jej towarzyszyć gorączka, powiększenie węzłów chłonnych i śledziony, zmiany w gałkach ocznych, zaburzenia neurologiczne.

Największe znaczenie w zapobieganiu chorobom odkleszczowym ma prawidłowo przeprowadzana profilaktyka przeciwkleszczowa:

- najbardziej skuteczne są preparaty doustne dla psów zawierające afoksolaner, saloraner (szybsze działanie), lotilaner - działają przez ok. 28 dni po podaniu. Flurolaner działa ok. 12 tygodni i charakteryzuje się wysoką skutecznością wobec kleszczy. W internecie pojawiają się doniesienia o dramatycznych powikłaniach stosowania zawierającego go preparatu Bravecto u niektórych psów, jak dotąd żadne badania tego nie potwierdziły.

- preparaty naskórne w formie spot-on: łatwe w aplikacji, niektóre z nich posiadają dodatkowo właściwości odstraszające kleszcze, przed i po podaniu najczęściej przez 24-48 godzin wymagają ochrony zwierzęcia przed kontaktem z wodą. Zaliczamy tu fipronil, obecny w licznych preparatach dla kotów i psów, pod różnymi nazwami, z mojego doświadczenia jeśli jest jedynym składnikiem czynnym, nie chroni w stopniu wystarczającym; amitraza, mająca też właściwości odstraszające, najczęściej stosowana w preparatach kilkuskładnikowych, permetryna (uwaga, toksyczna dla kotów!). W formie spot on jest też dostępny wspomniany wcześniej fluralaner dla psów i kotów, o wysokiej skuteczności i równie wysokiej cenie.

- obroże przeciwkleszczowe zawierające skutecznie i długo działające działające połączenie imidakloprydu i flumetryny, deltametrynę lub permetrynę (nie dla kotów!). Jednak, znów z mojego doświadczenia, nieco słabiej zabezpieczające niż najlepsze środki z 2 poprzednich grup, na ich skuteczność mają wpływ prawidłowe założenie (nie za luźno, obroża musi przylegać do skóry), zabrudzenie, częste kąpiele, nie każdy rodzaj okrywy włosowej nadaje się do ich stosowania. U psów szczególnie narażonych niekiedy stosuje się podwójne zabezpieczenie — np. obroża i krople lub obroża itabletki z inną substancją czynną. Na rynku bywają też niekiedy dostępne środki "biologiczne" lub zgoła magiczne, o niewielkiej lub żadnej skuteczności.

Profliaktyka przeciwkleszczowa powinna być stosowana od wczesnej wiosny do późnej jesieni, a przy dodatnich temperaturach nawet przez cały rok.

Kontaktując się za pośrednictwem maila lub Messengera można uzyskać poradę odnośnie profilaktyki najlepiej dostosowanej dla konkretnego zwierzaka. zapraszam do skorzystania.

Zdjęcia - licencja cc 3.0, żródło: wikimedia.org

Twój e-mail:
Treść wiadomości: